Dziecko już od pierwszego dnia życia jest istotą społeczną. Mimo niewykształconego do końca zmysłu wzroku czy słuchu, położone na brzuchu matki zaraz po porodzie intensywnie jej poszukuje, za pomocą zapachu. Kilka dni później noworodek jest w stanie odróżnić twarz matki od wszystkich innych. Twarz ludzka budzi szczególne zainteresowanie w małym dziecku, co wynika z instynktu dziecka do nawiązywania przyszłych relacji społecznych. Wzrok dziecka na początku nie jest w pełni rozwinięty, maluch widzi w odległości 20-30 cm, wszystko to, co znajduje się dalej widzi w postaci zamazanych plam. Dwa miesiące po porodzie dziecko uśmiecha się do rodziców, następnie do innych, interesujących się nim osób. W wieku czterech miesięcy uśmiech kieruje przede wszystkim do osób znajomych, ale też z łatwością akceptuje nowe towarzystwo. Sytuacja zmienia się około 7. miesiąca, kiedy to dziecko staje się lękliwe w stosunku do obcych mu osób, a ich akceptacja zajmuje często dużo więcej czasu.
Potrzeba bliskości i obecności rodziców, zaspokajana poprzez przytulanie i noszenie na rękach sprawia, że dziecko uspokaja się. Maluszek na widok rodziców ożywia się, macha rączkami i nóżkami. Poprzez obserwację rodziców naśladuje ich mimikę, a pod koniec pierwszego miesiąca proste dźwięki.
Około 6. tygodnia życia dziecko zaczyna się uśmiechać, odpowiadając na uśmiech rodziców. W wieku 4 miesięcy potrafi głośno się śmiać i piszczeć. Szczególne zainteresowania niemowlęcia budzą inne dzieci. Maluch często śmieje się na widok rodzeństwa, mniejsze zainteresowanie budzą w nim rówieśnicy. Pod koniec pierwszego roku życia dziecko powoli włącza się do zabawy, zmienia rolę z obserwatora, na bardziej aktywną, uczestniczącą w interakcjach społecznych. Początkowo małe dziecko nie potrafi bawić się w grupie, mimo że garnie się do rówieśników. Nie umie bawić się z innymi dziećmi, zagarnia dla siebie zabawki, wyrywa je innym. Są to zupełnie naturalne zachowania, którymi nie należy się przejmować. Wraz z biegiem czasu malec wykształci w sobie zachowania społecznie akceptowalne i zacznie w sposób prawidłowy bawić się z innymi dziećmi, co będzie podstawą do kształtowania zdolności społecznych w dorosłym życiu.
