Niemowlę słyszy już od pierwszego dnia życia, jednak jego słuch funkcjonuje nieco inaczej niż słuch dorosłego człowieka.
Dźwięki odbierane przez noworodka są dużo wyższe i nieco przytłumione. Otaczający świat jest dla dziecka chaotyczny, wszystkie dźwięki są pomieszane, dlatego dziecko nie potrafi doszukać się w nich żadnego znaczenia. Noworodek każdy dźwięk słyszy kilka razy, słyszy wszystkie fale, które odbijają się od przedmiotów, aż ulegną całkowitemu wyciszeniu. Dorosły mózg nauczył się ignorować te dźwięki, poprzez przetwarzanie pojedynczego dźwięku a wyciszanie pozostałych, odbijających się fal. Mózg dorosłego człowieka przetwarza tylko istotne dźwięki, czego mózg noworodka jeszcze nie potrafi. Potwierdza to tzw. „odruch żółwiowy”, który polega na opóźnionym zwracaniu głowy noworodka w kierunku dźwięku. Odruch ten nie ma na celu poszukiwania źródła dźwięku, jest mimowolny. Małe dziecko nie jest w stanie zlokalizować źródła, z którego dobiega dźwięk. W ciągu pierwszego miesiąca musi ono znajdować się zaraz obok dziecka, by było ono w stanie je znaleźć. Ciekawe natomiast jest to, że dziecko jest w stanie niektóre dźwięki zlokalizować, być może ze względu na fakt, że dźwięki odbite są dużo słabsze od dźwięku oryginalnego.
Między 2. a 4. miesiącem życia dziecko rzadko kiedy zwraca uwagę w kierunku źródła dźwięku. W 4 miesiącu wykształcona kora słuchowa pomaga ignorować odbijające się fale akustyczne, dzięki czemu dziecko słyszy tylko jeden dźwięk, bez zakłóceń. W tym momencie jest już zdolne do lokalizacji źródła dźwięku, nawet w ciemności.
Dziecko w momencie urodzenia jest zdolne do rozróżniania melodii i mowy, do różnicowania fonemów. W początkowych etapach życia niemowlę uczy się ignorowania fonemów, które nie występują w języku, jakim posługują się rodzice. Dzieci słyszą również brzmienie mowy- wysokość dźwięków, barwę, intensywność. Z czasem jednak tracą tę zdolność, ze względu na konieczność skupiania się na znaczeniu głosu i mowy.
Około 6. miesiąca życia dziecko doskonali zdolność lokalizowania dźwięków. Pomocna w tym jest płynność ruchowa. Dziecko potrafi skierować głowę w bok, w górę, w zależności od dobiegającego dźwięku. Około 7. miesiąca życia dziecko jest w stanie odróżnić tony wysokie i niskie, a około 1. roku życia rozumie znaczenie około dwóch słów.
