Połóg to okres ok. 6 tygodni po porodzie. W tym czasie ciało organizm zaczyna wracać do formy, „przestawia się” na normalne, nie-ciążowe funkcjonowanie i jednocześnie przystosowuje się do roli matki. Wspomniane wcześniej 6 tygodni to przedział arbitralny, u niewielu kobiet połóg trwa krócej, u wielu znacznie dłużej. W trakcie połogu wszystkie zmiany, które zaszły w ciele kobiety przez 9 miesięcy ciąży będą się cofać, ale w znacznie krótszym czasie.
Skurcze
Już w pierwszych godzinach po porodzie pojawia się ból w dole brzucha. Jest on spowodowany obkurczaniem się (skurczami) macicy, która musi wrócić do swojej normalnej wielkości i wagi ok. 50-70 g. Przed samym porodem macica była maksymalnie rozciągnięta w jamie brzusznej, a jej waga mogła przekroczyć kilogram. Skurcze macicy są najbardziej dolegliwe w pierwszych dniach po porodzie, nasilają się też podczas karmienia piersią. Jeżeli ból jest szczególnie dotkliwy, kobieta może przyjmować środki przeciwbólowe na bazie paracetamolu. Dolegliwości wywołane przez obkurczanie się macicy dotyczą każdej kobiety, nie ma znaczenia czy poród odbył się siłami natury czy przez cesarskie cięcie, czy kobieta karmi piersią czy nie.
Po co te wieeelkie podpaski?
Kobieta po porodzie jest zazwyczaj wyczerpana i obolała. Do tego pojawia się krwawienie z dróg rodnych, czyli tzw. odchody poporodowe – efekt oczyszczania się macicy. Zazwyczaj krwawienie trwa kilka tygodni i wymaga zachowania higieny. Podkłady, a potem podpaski należy bardzo często zmieniać, pamiętając o zachowaniu szczególnej higieny zarówno miejsc intymnych, jak i rąk. Używanie tamponów w połogu jest absolutnie niewskazane.
Może nie być łatwo
Dolegliwości bólowe w okolicy krocza dotyczą większości kobiet, mogą być spowodowane obtarciami, nacięciem, szwami, założeniem, a potem usunięciem cewnika. Dają się we znaki szczególnie w pozycji siedzącej, więc warto przez kilka dni po porodzie korzystać z małego, dmuchanego koła do pływania.
Po cesarskim cięciu mamy doświadczają nie tylko skurczy, ale także bólu związanego z raną pooperacyjną. Należy regularnie odkażać ranę, dbać o to, aby była sucha i nie miała kontaktu z uciskającymi elementami bielizny – gumka majtek powinna się znajdować albo nad, albo pod raną.
Toaleta
Wiele mam obawia się korzystania z toalety w pierwszych dniach po porodzie, bo opróżnianie pęcherza czy jelit powoduje ból, ciągnięcie lub pieczenie. Te dolegliwości są przejściowe, spowodowane rozciągnię¬ciem lub zwiotczeniem mięśni w okolicy dna miednicy. Wiele położnych radzi kobietom po porodzie, aby spróbowały oddać mocz pod prysznicem. Aby uniknąć zaparć, warto pić dużo wody i zadbać o dietę bogatą w błonnik.
Karmienie to nie zawsze sielanka
Po 2-6 dniach od porodu piersi mogą się zrobić jeszcze większe, obrzmiałe i bolesne. Organizm mamy i dziecko potrzebują czasu, aby się nawzajem do siebie dostroić. Zanim to nastąpi, może się zdarzyć, że dziecko nie będzie jeszcze w stanie opróżnić piersi. W takich sytuacjach pomaga odciągnięcie odrobiny pokarmu przed karmieniem, można również stosować okłady, np. z kapusty.
Co jeszcze może się zdarzyć?
Smutek, bezradność, poczucie przytłoczenia to normalne emocje po porodzie. Wynikają głównie z burzy hormonów, która szaleje w organizmie. Wiele kobiet w trakcie połogu odczuwa uderzenia gorąca czy nadmierne pocenie się. Obfity pot pojawia się na całym ciele – w ten sposób organizm pozbywa się nadmiaru wody. Z tego powodu też kobiety po porodzie znacznie częściej niż normalnie oddają mocz, co dla niektórych bywa niepokojące, bo przecież dziecko już nie uciska na pęcherz.
